Ken je dat gevoel? Je kijkt naar je kat, hoe ze zich met koninklijke gratie uitrekt op de bank, haar fluweelzachte pootjes strekt en je aankijkt met die blik van: “Mens, waarom werk jij zo hard terwijl ik hier gewoon fabulous lig te wezen?”

En ergens in je achterhoofd fluistert een stemmetje: “Zou ik niet iets met dieren willen doen? Kan ik niet gewoon mijn liefde voor katten omzetten in mijn werk?”

Als dat zo is, lieve jij, dan is deze blog voor jou. Want geloof me, ik was ooit precies waar jij nu bent. Twijfelend, dromend, mezelf afvragend of ik het wel kon. En weet je wat? Ik kan je nu alvast het einde van het verhaal verklappen: JA, je kunt dit. En JA, het is het allerbeste wat je ooit zult doen.

Maar goed, laten we beginnen bij het begin.

 

De Margriet, Francien’s katten en mijn eerste liefde

Mijn liefde voor katten begon niet zomaar. Nee, het begon op een manier die alleen echte kattenliefhebbers zullen begrijpen: via de Margriet.

Mijn moeder las dat blad altijd. Op de keukentafel, naast de koffie, met de geur van versgebakken appeltaart in de lucht. Maar ik? Ik dook meteen naar Francien’s katten, de column met die prachtige illustraties van majestueuze katten. Elke keer als ik haar tekeningen zag, wist ik: “Dit. Dit zijn de wezens waar ik de rest van mijn leven door omringd wil zijn.”

En dan vooral de Brits Korthaar. Ooooh, die ronde kopjes, die enorme ogen, die pluche teddybeer-vacht. Ik wist het zeker: Ooit heb ik er zelf een.

Spoiler alert: mijn zusje heeft er drie. Ik? Ik ben uiteindelijk gevallen voor de charmes van de Maine Coons – want als je dan toch een kat neemt, waarom geen halve lynx met een attitude?

Maar goed, dat wist ik toen nog niet. Wat ik wél wist, was dat katten mijn hart gestolen hadden. Alleen… hoe maakte ik daar ooit mijn werk van?

 

Mijn stage: De eerste kennismaking met kattentrimmen (of: de kunst van overleven zonder kleerscheuren)

Toen ik mijn opleiding volgde, liep ik stage in een hondentrimsalon. Ja, je leest het goed: honden. Maar heel af en toe kwam er een kat binnen. En drie keer raden wie er standaard de klos was om ‘dat beest in bedwang te houden’?

Ja. Ik.

Mijn stagebegeleider had zo haar eigen ‘tactieken’, die meestal neerkwamen op “Hou hem maar goed vast, dan scheer ik zo snel mogelijk.” Wat er dan gebeurde, was een soort slow-motion ramp. Katten veranderden van een trillend hoopje stress in een furieus monster dat óf probeerde te ontsnappen, óf probeerde mij op te eten. Meestal lukte allebei.

Mijn armen zagen eruit alsof ik een gevecht met een dozijn bramenstruiken had verloren. Maar ik dacht nog steeds: “Ach, dit hoort erbij, toch?”

Toen ik mijn eigen trimsalon opende, kwam de realiteit keihard binnen. De eerste aanvragen voor katten stroomden binnen en ik wist: Dit moet anders. Maar eerlijk? Ik had geen flauw idee hoe.

Dus, als startende ondernemer, deed ik wat elke slimme vrouw zou doen: ik wees iemand anders aan om het zware werk te doen.

Enter: mijn toenmalige man.

 

De dubieuze rol van mijn ex (of: Hoe we allebei genoeg kregen van kattenbeten)

Mijn man kreeg dus de ‘dubieuze eer’ om de katten vast te houden terwijl ik trimde. In theorie een prima plan. In de praktijk? Een ramp.

Elke sessie eindigde hetzelfde:

1. Kat in de houdgreep.
2. Kat in paniek.
3. Mijn man kreeg een “liefdevolle” herinnering aan de kattenklauwen.
4. Mijn man brulde dat hij ermee stopte.
5. Kat won.

Na een paar keer flink gebeten en gekrabd te zijn, was hij er helemaal klaar mee. En eerlijk? Ik ook. Dit was niet hoe ik met katten wilde werken. Ik wist gewoon: Dit moest anders. Dit moest op een meer katvriendelijke manier kunnen.

Maar hoe?

 

De omslag: Van gevecht naar vertrouwen

Ik begon me te verdiepen in kattengedrag. Hoe denken ze? Wat triggert hun stress? Hoe zorg je ervoor dat ze niet in pure paniek schieten zodra ze een trimsalon binnenkomen?

Ik volgde cursussen, las boeken, keek naar de beste kattengedragsdeskundigen. En langzaam maar zeker begon ik een methode te ontwikkelen die wél werkte.

• Ik leerde dat dwang averechts werkt.
• Ik ontdekte hoe je katten op hun gemak stelt, zodat ze zich veilig voelen.
• Ik vond manieren om het trimproces stressvrij te maken – voor de kat én voor mij.

En weet je wat? Sinds ik deze methodes gebruik, trim ik katten zonder drama, zonder paniek en zonder bloedspetters.

Mijn salon werd niet alleen een plek waar katten mooi werden, maar ook een plek waar ze zich veilig voelden.

 

Waarom kattentrimmen de beste keuze is die je kunt maken

Sinds ik mijn trimsalon ben begonnen, heb ik honderden katten mogen helpen. Van langharige diva’s die compleet in de klit zaten tot oude katten met vachtproblemen. Ik zie hoe opgelucht ze zijn na een goede trimbeurt en hoe blij hun baasjes zijn.

En het mooiste?

Ik heb een leven gecreëerd op mijn voorwaarden.

✔ Ik werk met dieren, elke dag

✔ Ik bepaal mijn eigen uren en tarieven

✔ Ik help katten én hun baasjes

✔ Ik verdien goed en geniet van mijn werk

 

En weet je wat? Dit kan JIJ ook.

 

Waarom De Trimacademie?

Bij De Trimacademie leren we je ALLES wat je nodig hebt om een succesvolle kattentrimmer te worden. Niet alleen hoe je katten professioneel trimt, maar ook hoe je hier een goedlopend bedrijf van maakt.

Je krijgt:

✨ Persoonlijke begeleiding – Je staat er niet alleen voor!

✨ Praktijkgerichte lessen – Je leert het vak écht in de praktijk.

✨ Ondernemerscoaching – Want een succesvolle trimsalon runnen is méér dan alleen trimmen.

✨ Een community van gelijkgestemden – Je bent niet alleen op deze reis!

 

Als jij voelt dat dit je roept, wacht dan niet langer. Dit is je kans om van je liefde voor katten je droombaan te maken.

✨ Schrijf je nu in en start jouw avontuur! ✨

 

Dus, vertel eens eerlijk: wat houdt je nog tegen?
En belangrijker nog: Wat als dit de beste beslissing van je leven wordt?

Ik zie je bij De Trimacademie!