Een huis en leven vol honden – laatste deel
Ruim twee jaar geleden, stuurde ik mijn e-mail om in aanmerking te komen voor de beurs naar de Trimacademie. De mail die mijn leven totaal heeft veranderd. Wat is er veel gebeurd na het sturen van deze mail. In het mailtje legde ik uit, wie ik ben, waarom ik moest winnen en hoe ik mijn…
Ruim twee jaar geleden, stuurde ik mijn e-mail om in aanmerking te komen voor de beurs naar de Trimacademie. De mail die mijn leven totaal heeft veranderd. Wat is er veel gebeurd na het sturen van deze mail.
In het mailtje legde ik uit, wie ik ben, waarom ik moest winnen en hoe ik mijn toekomstige trimsalon voor me zag. Als ik hem nu terug lees, is het mooi om te zien dat alles uitgekomen is zoals ik daar beschreef. Door deze mail ben ik toen geselecteerd en heb ik daarna gewonnen met mijn ingezonden filmpje.
De dag nadat bekend werd dat ik gewonnen had, startte ik al met de opleiding. Omdat we toen al met Corona te maken hadden was dat online. Ik had toen ook nog geen stageplaats, maar gelukkig was die snel gevonden. Het volgende probleem was mijn baas. Die wist ook nog van niks en ik wilde hem nog even zo ver zien te krijgen dat ik met mijn uren kon schuiven, zodat ik een dag in de week kon gaan stage lopen. Het was even lastig om hem te overtuigen, maar de aanhouder wint. Mijn fulltime werkweek heb ik kunnen verdelen over vier dagen, waardoor ik mooi op vrijdag en zaterdag kon stage lopen. Ik weet mijn eerste stagedag nog precies. Ik vond het geweldig. Zó leuk. Ik wist dat dit het was, wat ik later wilde worden ? eindelijk. Tja bij sommige mensen, duurt het gewoon wat langer voordat ze daar achter zijn ?.
Het was mooi, het was veel, soms zwaar. Ik heb ook op andere plekken stage gelopen en hier en daar een keer meegekeken. Op de koffie bij andere trimmers in de buurt. Beetje netwerken. Veel gezien, veel geleerd. Overal wat meegepikt, dat wat ik interessant vond. Dingen die ik niet wilde, ja ook daarvan veel geleerd. Goed om alles te zien. Overal leer je van. In de tussentijd al begonnen met hier en daar wat hondjes te knippen van vrienden en kennissen. Heel fijn om zo te mogen beginnen als je nog heel onzeker bent. Dit alles bij de mensen thuis op de tuintafel. Ik wist al heel snel, dat ik dat niet heel lang vol zou houden. In weer en wind stond ik buiten. Slecht licht, kou, wind, honden die op en van de tafel springen. Je houdt geen rug over. Dus zo snel mogelijk mijn trimtafel aangeschaft en begonnen in de garage. Ook niet super ideaal, maar al een stuk beter. Ondertussen was mijn man begonnen (veel sneller dan verwacht) met het bouwen van de trimsalon. Dat ging echt supersnel. Hij heeft een aantal weken flink zijn best gedaan. En daar was hij dan, mijn eigen Trimsalon. Deze moest nog een naam krijgen natuurlijk. Ik wilde niet zo’n standaard naam. Dus werd het een verzameling van mijn naam Ilse + Chillen…. “Chillze” dankzij mijn zus ?. Erg blij mee met deze naam. Nu kon het echte werk beginnen. Maar parttime voorlopig, dat was het plan…
Nu een half jaar later, wie had dat ooit gedacht, ben ik fulltime aan het werk in mijn eigen trimsalon en mijn oude baan is verleden tijd. Mijn diploma hangt met trots aan mijn muur te glimmen. En ik glim ook van top tot teen. Trots op alles wat ik de afgelopen twee jaar bereikt heb. Het was hard werken, met vallen en opstaan, maar ik wist waar ik het uiteindelijk voor deed en dat helpt je er doorheen. Voordat ik aan de opleiding begon, dacht ik nog pfff 100 stage dagen, wat veel?! Nou geloof me, het hadden er nog wel meer mogen zijn. De eerste weken zelfstandig aan de slag, heb ik nog wel eens letterlijk met de handen in het haar gezeten, maar gelukkig had ik een paar hulplijnen. Al doende leert men en zelfvertrouwen doet natuurlijk ook veel.
Mijn klantenbestand groeit als een malle. Ik vind het super om te doen. Het is gezellig. Er lopen de hele dag klanten in en uit. Ondertussen leer ik ook steeds meer mensen kennen hier in de buurt en veel mensen weten de weg naar Chillze te vinden. Vandaag als afsluiter mijn diploma met de post ontvangen en opgehangen natuurlijk. Nu kan iedereen zien dat ik een gediplomeerd trimster ben, wat erg belangrijk is. Want ik zou mijn hondje echt niet naar een trimsalon willen brengen waar Beun de Haas bezig is. Onverantwoord. Ik ben van plan om nog allerlei workshops en specialisatiecursussen te gaan volgen. Welke weet ik nog niet, we gaan kijken wat er allemaal op mijn pad komt en wat de toekomst nog brengt.
Bij deze nogmaals mijn dank aan de Trimacademie voor het vertrouwen in mij ?