Gelukkig was mijn man zo verstandig om er niet tegen in te gaan, want hij heeft dezelfde afwijking met hengelsport en ik snoer (haha, toepasselijk) hem dan altijd met hetzelfde argument de mond: “Jij koopt ook hengelsport waar ik het nut niet van in zie en geen verstand van heb. Bovendien is dat een hobby, dus dat kost geld en dit is mijn werk en dat levert geld op!”

“Tachtig euro voor een kammetje. Die is gek!” Eerlijk gezegd dacht ik hetzelfde toen collega Nathalie Thunissen hysterisch was toen zij hem als eerste rechtstreeks uit Japan had geïmporteerd. Vooral omdat Nathalie wel vaker hysterisch doet (luf joe Nat). Maar de hysterie werd een hype en hoewel ik lang geweigerd heb om achter de kudde aan te willen hobbelen, ben ik dan sinds enkele maanden ook overstag. Mijn stagiaires weten dat als ze het risico van stokslagen en andere lijfstraffen willen ontlopen, ze van mijn kammetje af moeten blijven! My Preciousss…

(Ik voelde plaatsvervangende pijn Nathalie toen jouw geliefde kammetje spoorloos verdwenen was)

Een andere, onmisbaar stukje gereedschap in mijn trimsalon zijn de Les Pooch borstels (sinds vorige week eindelijk weer leverbaar in Nederland en verkrijgbaar bij Jetty van der Hulst). Ook in dit geval kan ik mij voorstellen dat je je afvraagt of ze het geld waard zijn. Want eerlijk is eerlijk: Ze worden dan wel de Ferrari’s onder de borstels genoemd, maar je betaalt er dan ook de prijs naar. Wat is nu het verschil met een goedkope.’normale’ slickerborstel ?

Toen ik 10-11 jaar geleden de opleiding volgde, had ik ze op school wel in de vitrine zien staan, maar ik kon me niet voorstellen waarom een borstel van 50 euro nu beter was dan één van 5 euro. “Kom op, we hebben het over een borstel!”, dacht ik nog. Aangezien het opstarten van een trimsalon vanuit de Bijstand al moeilijk genoeg was, gunde ik mijzelf die luxe niet en schafte ik eerst een paar goedkope slickerborstels aan. Door de snelle slijtage moest ik deze echter bijna net zo vaak als mijn tandenborstel vervangen. Ik koop er overigens elk jaar nog steeds een paar, maar die gebruik voornamelijk voor vuile klusjes zoals het verwijderen van haar uit mijn deurmat. 

“Oké, ” denk je nu misschien “ik geloof best dat ze fijn werken, maar welk voordeel hebben ze nog meer? Wat is hun meerwaarde? Wat maakt hen het geld waard?” Zoals ik in de vorige alinea schreef, moest ik de goedkope slickerborstels bijna net zo vaak als mijn tandenborstel vervangen, omdat ze aanzienlijk sneller slijten.  Toen ik de aanschaf van het aantal versleten slickerborstels per jaar bij elkaar op telde, kwam ik qua kosten zelfs boven de aanschaf van een Les Pooch uit. Sterker nog: Ik heb mijn eerste Les Pooch Matt Zapper inmiddels al 8 jaar en deze is nog steeds in goede staat! Wat ik ook erg prettig vind van deze borstels, is dat er voor diverse vachtsoorten en functies een specifieke borstel verkrijgbaar is. Hartstikke logisch, want een Maltezer heeft niet dezelfde vacht als een Briard. Ook vraagt een goed onderhouden vacht een heel andere aanpak dan een Doodle vacht met flinke klitten. De borstels zijn bovendien erg flexibel, waardoor ze prettiger werken en je handen en polsen minder belasten wat ook voor de huid van de hond prettiger is.

Mijn conclusie: De borstels uit het hogere segment zijn in aanschaf wellicht duurder, maar hun levensduur is aanzienlijk langer en ze zijn een invetering in zowel je eindresultaat, werkefficiëntie en besparing van je lichaam.